blograh

تنظیم شرکت نامه برای کلیه شرکتها اجباری و الزامی است. اخذکارت بازرگانی فوری شرکت نامه قرارداد تشکیل شرکت است و تفاوت آن با اساسنامه این است که شرکت نامه عقد شرکت بوده، قصد و رضای شرکاء را برای تشکیل شرکت طبق اصول و شرایطی که در آن پیش بینی می شود اعلام می دارد. ولی اساسنامه دستورالعمل و سازمان شرکت است در طول مدت فعالیت شرکت.

آیین نامه قانون تجارت مربوط به اسنادی که باید برای ثبت شرکت، تسلیم اداره ثبت شرکت ها گردد تنظیم شرکت نامه را برای کلیه شرکت ها اجباری می داند و تنظیم اساسنامه را فقط برای شرکت های سهامی و شرکت های مختلط سهامی اجباری دانسته است. زیرا در شرکت های سهامی شرکت های مختلط سهامی که عده شرکاء زیاد است و عملاَ نمی توانند بر امور شرکت نظارت نمایند لازم است که اصول و قواعد مربوط به اداره و فعالیت شرکت به صورت واضح و روشنی قبلاَ معلوم گردد،در صورتی که در سایر شرکت ها چون عده شرکاء کمتر است و هرکدام از آن ها می توانند بر امور شرکت نظارت کنند قانونگذار قیود کمتری در نظر گرفته است.

عملاَ کلیه شرکت ها برای تنظیم امور خود حتی در مواردی که قانون تنظیم اساسنامه را اجباری نکرده است، برای شرکت علاوه بر شرکت نامه اساسنامه هم تهیه می کنند. ولی در بعضی از موارد شرکاء در شرکت تضامنی فقط به تنظیم شرکت نامه اکتفا می کنند منتهی آن را قدری مفصل تر می نویسند تا نکات لازم برای اداره امور شرکت و شرایط فعالیت آن درج گردد. قانون تجارت راجع به طرز تنظیم شرکت نامه ساکت است که موسسین شرکت ها موظفند نکاتی را که در آن قید شده است تعیین کنند.

بنا به مراتب بالا حداقل مسائلی که در شرکت نامه باید قید شود به موجب نمونه های چاپی اداره ثبت شرکت ها عبارتند از:

• نام شرکت
• نوع شرکت
• موضوع شرکت
• مراکز اصلی شرکت و نشانی کامل آن
• اسامی شرکاء یا موسسین
• شناسنامه و محل اقامت آن ها
• مبدا تشکیل شرکت و مدت آن
• سرمایه شرکت اعم از نقدی و جنسی
• میزان سهم الشرکه شرکاء
• مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضاء دارند موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت
• فسخ شرکت
• محل شعب شرکت
• بازرسان شرکت
• سایر شرایط

چگونگی تنظیم شرکتنامه

تنظیم نام شرکت در شرکت نامه

منظور از نام شرکت نامی است که شرکاء برای شرکت انتخاب می کنند. طبق ماده 117 قانون تجارت "در اسم شرکت تضامنی باید عبارت (شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل (و شرکاء) یا ( و برادران) قید شود."

درج نام شرکاء در نام شرکت تضامنی از این جهت ضرورت دارد که چون شرکاء نسبت به تعهدات شرکت مسئولیت تضامنی دارند با معرفی نام، اشخاصی که با شرکت معامله می نمایند تشخیص خواهند داد که آیا شرکاء اعتبار کافی دارند یا خیر و حق این بود که در شرکت های تضامنی نام تمام شرکاء ذکر می گردید ولی چون ممکن است عده شرکاء زیاد باشد و در این صورت نام شرکت فوق العاده طولانی می گردید،قانون اجازه داده است فقط نام یکی از شرکاء در نام شرکت نوشته شود و راجع به بقیه به عبارات کلی اکتفا گردد.

مثلاً وقتی بعد از اسم یکی از شرکاء کلمه "و برادران" یا "و پسران" نوشته شد اشخاص خارج فوراً ملتفت می شوند که شرکت مزبور شرکتی است که بین اعضای یک خانوادگاه تشکیل شده است و در صورتی که "و شرکاء" نوشته شود معلوم می شود که اشخاص دیگری غیر از اعضای فامیل شخصی که نام او در نام شرکت تصریح شده است در شرکت وجود دارند و چون طبق قانون تجارت درج شماره ثبت شرکت بر روی اوراق شرکت اجباری است در صورتی که اشخاص خارج بخواهند اطلاعات زیادتری راجع به شرکاء شرکت کسب کنند، خواهند توانست به اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایند و نام سایر شرکاء شرکت را به دست آورند. چون اشخاصی که نام آن ها در نام شرکت تصریح شده است به هر حال اگرچه از شرکت هم خارج شده باشند، مسئولیت تضامنی دارند.

طبق مقررات ثبت شرکت ها اگر شریکی از شرکت خارج شود نام او از نام شرکت نیز باید حذف گردد به همین طریق اگر یکی از شرکاء فوت کند و سایرین مایل به ادامه امور شرکت باشند نام متوفی باید از نام شرکت حذف گردد.

تنظیم نوع شرکت

به عنوان مثال قبل از ذکر نام شرکاء در نام شرکت عبارت "شرکت تضامنی" نیز باید قید گردد تا مشخص گردد که شرکت تضامنی است و به این ترتیب نوع شرکت مشخص می گردد.

موضوع شرکت

در شرکت نامه موضوع شرکت باید قید شود. قید موضوع شرکت اهمیت زیادی دارد زیرا که شخص حقوقی فقط درباره ی موضوعاتی می تواند عمل کند که در موضوع شرکت تصریح شده باشد به این جهت اصولاَ کلیه شرکت ها موضوع شرکت را وسیع تعریف می کنند تا بتوانند کلیه اموری را که لازم باشد انجام دهند به هر حال تعیین موضوع شرکت بسته به نظر شرکاء است و حدود عملیات شرکت را تعیین می کنند.

مرکز اصلی شرکت و نشانی کامل آن

چون شرکت های تجارتی دارای شخصیت مستقل و متمایز از شرکاء می باشند، بنابراین دارای اقامتگاه مجزایی از اقامتگاه شرکا می باشند و منظور از تعیین مراکز اصلی و نشانی کامل آن که در شرکت نامه ذکر شده است اینست که اقامتگاه قانونی شرکت تعیین شود. البته ممکن است فعالیت شرکت در نقاط مختلف باشد، بنابراین کلیه مراکز اصلی شرکت باید ذکر گردد ولی توضیح لازم نیست که شخص حقوقی نیز مانند شخص حقیقی بیش از یک اقامتگاه قانونی نمی تواند داشته باشد و معمولاَ اقامتگاه قانونی شرکت ها مرکز اصلی آنان تعیین می شوند.

اسامی شرکاء یا موسسین، شناسنامه و محل اقامت آن ها

در نمونه شرکت نامه که از طرف اداره ثبت شرکت ها تهیه شده است تصریح گردیده که نام شرکاء باید با ذکر شناسنامه و محل اقامت آن ها قید گردد و معمولاَ در موقع ثبت اداره ثبت شرکت ها مانند کلیه دفاتر رسمی نسبت به هویت شرکاء رسیدگی می نماید. از لحاظ اهمیتی که شرکاء در شرکت های تضامنی دارند در شرکت نامه نام کلیه آنان با ذکر خصوصیات هویت آنان باید ذکر گردد تا به آسانی بتوان به آنان دسترسی پیدا نمود.

مبدا تشکیل شرکت و مدت آن

مبدا تشکیل شرکت روزی است که شرکاء با یکدیگر توافق می کنند که شرکت را تاسیس کنند و از همین تاریخ است که شرکت شخصیت حقوقی جداگانه از شرکاء پیدا می نماید.مبدا تشکیل شرکت از این نظر اهمیت دارد که از این تاریخ شرکت وارد فعالیت شده و زندگانی خود را شروع می کند. از این تاریخ وجوهی که بابت سرمایه به شرکت پرداخته شده است، جزء دارایی شرکت محسوب می شود و از دارایی شخصی شرکاء مجزا خواهد بود.

سرمایه شرکت اعم از نقدی و غیر نقدی

سرمایه شرکت ها اصولاَ به وجه رایج کشور تعیین می شود منتهی شرکاء می توانند برای تامین سرمایه شرکت حصه خود را به صورت نقدی یعنی به پول یا به صورت غیر نقدی پرداخت کنند.در موردی که سرمایه شرکت نقداَ پرداخت می شود احتساب آن به اشکال برنمی خورد ولی اگر شرکاء سرمایه غیر نقدی به شرکت تسلیم نمایند سرمایه مزبور حتماَ باید به پول تقویم شود.

ماده 118 قانون تجارت مقرر می دارد: "شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد". چون در شرکت تضامنی آنقدر که اعتبار شرکاء اهمیت دارد سرمایه شرکت مورد توجه نیست قانون پرداخت تمام سرمایه شرکت را اجباری دانسته است و به این ترتیب مبلغ سرمایه که به شرکت تخصیص داده شده است از دارایی شرکاء خارج گشته و وارد دارایی شرکت می شود. اهمیت این موضوع از این نظر است که در صورت ورشکستگی یکی از شرکاء طلبکاران شرکت همواره بر طلبکاران شرکاء مقدم می باشند و در صورت انحلال شرکت بدواَ باید تعهدات شرکت انجام گیرد و اگر چیزی باقی بماند بین طلبکاران شرکاء تقسیم شود، در صورتی که در مورد ورشکستگی شرکت تضامنی اگر دارایی شرکت کفاف انجام تعهدات را ننماید، طلبکاران شرکت برابر طلبکاران شریک در ورشکستگی شریک شرکت می نمایند.

میزان سهم الشرکه

در شرکت های تضامنی وجوهی که شرکاء در شرکت می گذارند سهم الشرکه یا حصه نامیده می شود و مجموع سهم الشرکه ها سرمایه شرکت را تشکیل می دهد. در این رابطه ماده 122 قانون تجارت مقرر می دارد: "در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیر نقدی باشد باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکاء تقویم شود."
در شرکت نامه باید میزان آورده هر یک از شرکا تصریح گردد، زیرا روابط شرکاء بین یکدیگر و مسئولیت هر یک از آن ها نسبت به تعهدات شرکت در بین خود بسته به میزانی است که در شرکت به عنوان سرمایه گذاشته اند.

مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضاء دارند.

مدیران شرکت نماینده شرکت بوده و بنام و به حساب شرکت می توانند معاملاتی نموده و تعهداتی قبول کند و نمایندگی شرکت را در نزد کلیه اشخاص حقوقی و حقیقی دارا می باشند. ولی از آن جایی که با سمت نمایندگی شرکت از شخصیت خود عدول نمی نمایند، باید در مواردی که بنام شرکت عمل می کنند سمت خود را تصریح کنند تا بین تعهدات شخصی آنان و تعهدات شرکت اشتباهی حاصل نشود.

اختیارات مدیران شرکت باید بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها در روزنامه رسمی و یکی از روزنامه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی گردد تا اشخاص با توجه به مفاد آن بتوانند از حدود اختیارات آنان اطلاع حاصل کنند. در صورتی که چند نفر به عنوان مدیر شرکت انتخاب شوند اختیارات و وظایف هر یک باید معلوم و تصریح گردد و مخصوصاَ تصریح گردد چه اشخاصی از طرف شرکت حق امضاء خواهند داشت. مدیران شرکت در صورتی که در اساسنامه شرکت یا در شرکت نامه به آنان صراحتاَ اختیار وکالت در توکیل داده شده باشد، می توانند به مسئولیت خود تمام یا قسمتی از اختیارات خود را به دیگران واگذار کنند. بنابراین مدیران شرکت می توانند از طرف خود نمایندگان تجارتی یا وکلای مخصوصی معین کنند و اختیاراتی به آن ها بدهند، ولی مسئولیت اعمال آن ها متوجه مدیرانی می باشد که آن ها را تعیین نموده اند. اینگونه اشخاص مشمول مقررات مواد 395 تا 400 قانون تجارت می باشند و حدود اختیارات آن ها نیز باید ثبت و آگهی گردد خصوصاَ اگر از طرف شرکت حق امضاء داشته باشند.

ماده 120 قانون تجارت مقرر می دارد: "در شرکت های تضامنی شرکاء باید لااقل یک نفر از میان خود یا از خارج به سمت مدیری معین نمایند." تعیین مدیر مسئول برای شرکت ها به قدری اهمیت دارد که در کلیه شرکت نامه ها نام مدیرانی که برای مرتبه اول تعیین می شوند نوشته می شود و حتی در بعضی از شرکت ها قانون تجارت تاریخ تاسیس شرکت را از زمانی تعیین می کند که مدیران شرکت سمت خود را قبول کرده باشند.

امروزه این نظریه که در اقتصاد جدید، کشورهای مختلف جهان با شرکتهای خود و نام تجاری آنها شناخته می شوند و اهمیت شرکتها به مراتب بیشتر از اهمیت دولتهای آنها در عرصه های تجاری است، به طور ملموسی خودنمایی می کند. پلمپ دفاتر به همین دلیل در دوران کنونی، نام تجاری بصورت شناسه عمل می کند که باید در جهت شناساندن آن به گونه ای متمایز و قابل رقابت با سایرین اهتمام شود. در دنیای امروزی، ما معتقدیم که تولید کالا و خدمات به تنهایی قدرت نیست، بلکه به اشتراک گذاری آن قدرت است.به بیانی دیگر، این موفقیت زمانی تحقق می یابد که نتیجه ی آن به دست مشتری نیز برسد.در این شرایط ، اگر بخواهیم کاری موثر ایجاد کنیم و محصولات و کالاهای خود را به دیگران هم معرفی نماییم، برندها فرصتی بی نظیر جهت اثر بخش کردن، متمایز کردن وهمین طور ماندگار نمودن کالاها و محصولات به دست می دهند که از این فرصت می توان به بهترین شکل برای اهداف بازاریابی و موفقیت یک سازمان استفاده نمود.

نام تجاری یا برند ترکیبی از نام، سمبل، نشانه، طرح، شعار، علامت یا ترکیبی از آنهاست که موجب شناسایی محصول، تمایز آن از سایر محصولات و انتقال یک مفهوم یا احساس به مخاطب می شود.یک برند می تواند معرف سطح معینی از دوام ،کیفیت ،عملکرد ،قابلیت اعتماد ،قابلیت تعمیر، و سایر ویژگی ها باشد .

در حقیقت یک نام تجاری، تعهد دائمی یک فروشنده برای ارائه ی مجموعه ای از ویژگی ها و مزایا و خدمات خاص به خریداران است که این از نظر مصرف کننده یعنی نشانه ی کیفیت ، هزینه ی پرس و جوی کمتر، ریسک کمتر و وسیله ای نمادین برای اظهار شخصیت. چنانچه، ذهنیت و انتظار مشتریان نسبت به کالا تامین گردد و حس رضایت مندی در آن ها ایجاد شود، به دنبال آن،وفاداری مشتری به آن کالا شکل می گیرد که اغلب از ارزشمندترین دارایی های یک شرکت محسوب می شود. به همین دلیل است که شرکتهای بزرگ و موفق همیشه در پی راه هایی بوده اند که بتوانند عواملی که در افزایش ارزش نام تجاری مؤثرند را افزایش و عوامل کاهنده ی ارزش را کاهش دهند.

لذا چنانچه بتوانیم نام تجاری خوبی طراحی کنیم و به تعهداتی که در ضمن نام تجاری مدعی آن ها می شویم پایبند باشیم و رضایت مشتریان را از عملکرد خود جلب کنیم می توانیم وفاداری آن ها را نسبت به تولیدات خود تضمین کنیم که این امر یعنی رابطه ی طولانی مدت مشتریان با موسسه که باعث سودآوری طولانی مدت برای موسسه می گردد.

تا زمانی که یک محصول یا خدمت دارای وجه ممیزه ی مشخصی نباشد، می توان به سادگی آن را برند نمود و این برند را به گونه ای پایدار داشت. از طرفی دیگر قابل ذکر است داشتن علامت و نام تجاری اختیاری است، مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد.دوره ی حمایت از علامت تجاری ده سال است که می توان آن را به دفعات نامحدود با پرداخت هزینه های پیش بینی شده در مقررات تمدید نمود.

مدیران و صاحب نظران، نام تجاری و یا یک برند را با اهداف متعددی به ثبت می رسانند. در ادامه ی این مطلب به بررسی این اهداف می پردازیم.
_حق استعمال انحصاری علامت با ثبت برند
حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند.در صورت پرداخت مبلغ ،طبق قانون ثبت علائم تجاری، پس از ثبت علامت ،شرکت حق انحصاری پیدا می کند که به موجب آن می توانید از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نمایید.

ثبت نام تجاری به عنوان ابزاری قانونی

یکی از تفاسیر ساده از یک نام تجاری به کاربردن آن به عنوان ابزاری برای بیان در اختیار داشتن مالکیت قانونی یک محصول است. ایجاد یک نام تجاری نشان دهنده ی یک سرمایه گذاری بر روی یک محصول می باشد و در نتیجه سازمان ها به دنبال در اختیار گرفتن حق مالکیت قانونی آن به عنوان یک وسیله ی پشتیبانی کننده در برابر تقلید کنندگان می باشند. ثبت قانونی یک نام تجاری برای آن حمایت قانونی فراهم می کند. هنگامی که یک برند ثبت می شود ، منجر می شود نام و نشانی که برای محصول برنامه ریزی شده ، به سلامت در مسیر تحقق اهداف یک سازمان به کار بسته شود و از آسیب ها محفوظ بماند.

قانون، نام تجاری را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده، مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجاری هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است(ماده 49)در واقع قانون،عدم النفع را در این مورد جزء خسارت قرار داده است.علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است.قانون مجازات اسلامی(تعزیرات)مصوب مرداد ماده 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:

ماده 122-هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش به رساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند بنحوی که موجب فریب مشتری شود،به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.

ماده 123-هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارده کند،به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.

ماده 124-اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:
1-کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.
2-کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

در آئین نامه جهت کلیه ی اجناس،طبقاتی قائل و آن را به 36 قسمت نموده اند مثلاَ طبقه 1 محصولات شیمیایی که در صنایع و علوم و عکاسی و کشاورزی و کود طبیعی و مصنوعی و مواد آب دادن فلزات و دباغی است و طبقه 23 انواع نخ و طبقه ی 24 انواع پارچه است.بنابراین متقاضی باید معلوم کند جنس مورد تقاضای او با کدام یک از طبقاتی که در آئین نامه ی ذکر شده مطابقت دارد و برای هر طبقه حق الثبت جداگانه باید پرداخت نماید.

امکان انتخاب مصرف کنندگان با ثبت برند

ثبت برند به مصرف کنندگان امکان انتخاب می دهد،بدین صورت که ثبت برند تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند .مشتری به محض ملاحظه ی علامت می داند که این محصول متعلق به کارخانه یا تجارتخانه ای است که مورد اعتماد او می باشد و بدین ترتیب،با ثبت برند شرایط سالمی برای مصرف کنندگان به وجود می آید تا به دور از بازار سیاه اجناس تقلبی با خیالی آسوده و با آگاهی کامل ، در شرایطی منصفانه و سالم به انتخاب کالاهای مرغوب و مورد نیاز خود بپردازند.چرا که اگر رقیبان از علامت تجاری مشابه یا یکسان استفاده نمایند ، مشتریان را گمراه ساخته و با ارائه ی محصولی با کیفیت نازل و نامرغوب ،هم مصرف کنندگان را متضرر ساخته و هم به سود شرکت لطمه خواهند زد و هم اعتبار و وجهه ی شرکت رابه طور جبران ناپذیری به خطر می اندازند.چالشی که امروزه کسب و کارهای ما با آن رو به رو هستند.

جلوگیری از سوء استفاده ی متقلبان

ثبت نام تجاری باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود که به موجب آن می توانید از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری شما هستند جلوگیری نمایید. در حقیقت، حفاظت علائم تجاری مانع تلاش های متقلبان برای استفاده از علائم مشخص به منظور فروش محصولات و ارائه ی خدمات نامرغوب می شود.

از جمله سایر اهداف و مزایای ثبت نام تجاری عبارتند از:

*شرکت ها را قادر می سازد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
*ثبت برند می تواند برای دریافت وام نیز حائز اهمیت باشد.
*ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
*جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی هستند.
*ثبت برند می تواند برای شرکت ها وجهه و شهرت ایجاد کند و ابزار مناسبی جهت بازاریابی باشد.
*علامت تجاری، قابل نقل وانتقال است و می بایست وفق مقررات قانون ثبت علائم و اختراعات ایران به ثبت برسد.لذا تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت های ثالث داده می شود که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد و یا اساس انعقاد یک موافقت نامه ی اعطای نمایندگی فروش باشد.
*یک برند ممکن است دارائی ارزشمند کسب و کار باشد.
* شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.
*ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
* در برندهای ثبت شده نسبت به کالاهای فله ای اطمینان بیشتری وجود دارد.
*با ثبت برند،گسترش تجارت جهانی امکان پذیر می گردد.

کوتاه آنکه، شاید در ابتدا به نظر برسد امروزه بازار از محصولات و خدمات متنوع اشباع شده که مصرف کنندگان را از ورود کالاهای جدید بی نیاز ساخته است، اما هنوز هم بسیاری از کاربران، منتظر رونمایی از برندهای جدیدی هستند تا با ارائه ی کیفیت برتر، نیازهای آنان را برآورده سازند. کافیست به شفافیت بدانید مصرف کنندگان شما به دنبال چه هستند و این رقابت شغلی بر سر چه چیزی است.نظر سنجی از مصرف کنندگان ، اطلاعاتی وسیع و همه جانبه در رابطه با کمبودها و مشکلات مصرف کنندگان به دست می دهند که با رفع آن ها می توان به تحولی بنیادین در ارائه ی خدمات دست یافت.بنابراین به دست آوردن یک جایگاه خاص، نیازمند حجم وسیعی از اطلاعات است که آگاهی و شناخت ، ازاصلی ترین عوامل موفقیت محسوب می شود.به بیانی دیگر، در عصر تغییرات مستمر، همواره نیازهای جدیدی ظاهر می شوند که برای مرتفع نمودن آن ها تنها روحیه ای کارآفرین و تفکری خلاق راه گشا می باشد.

امروزه اسم و علامت تجاری از اهمیت خاصی برخوردار گشته و تجار حساسیت زیادی نسبت به تعیین علامت تجاری و حفاظت و صیانت از آن نشان می دهند. ثبت شرکت به همین دلیل،در این مقاله برآنیم تا به پاسخ متداول ترین سوال ها در رابطه با ثبت و استفاده از نام و علامت تجاری بپردازیم.لطفاَ ما را تا انتهای مقاله همراهی بفرمایید.
1-علامت تجاری چیست؟
به موجب ماده ی 30 قانون ثبت علائم تجاری مصوب سال 1386 ،علامت و نام تجاری عبارت است از:
الف)علامت یعنی هر نشان قابل رویتی که بتواند کالاها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
ب)علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رویتی که با عنوان علامت جمعی در اظهارنامه ی ثبت معرفی شود و بتواند مبدا و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یا خدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می کنند متمایز سازد.
ج)نام تجاری یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده ی شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
بنابراین با عنایت به تعریف مزبور تاجر یا تجارتخانه می تواند هر گونه نقش،کلمه،عبارت و یا ترکیبی از آن ها را برای محصولات تولیدی خود استعمال و به عنوان معرف شرکت و فعالیت خود ثبت و مورد استفاده قرار دهد.

2-آیا علامت تجاری در ایران مورد حمایت قرار می گیرد؟
بله. در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت.علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن،ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است.
ثبت علایم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد.ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.

3-چه اشخاصی می توانند نام و نشان تجاری(لوگو) خود را به ثبت برسانند؟
هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید-توزیع-بسته بندی-خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت نام و لوگوی خود را بدهد.

4-چه کسانی می توانند از علامت تجاری استفاده کنند؟
کسی که علامت تجاری به نام او ثبت شده است و کسی که علامت موقتاَ یا به طور دائم از سوی مالک به وی منتقل گردیده است.

5-ثبت علامت تجاری اختیاری است یا اجباری؟
ثبت علامت تجاری جز در مواردی که قانون تکلیف نموده باشد اختیاری است،لیکن علیرغم عدم الزام قانونی،تجار بدلیل برخورداری از حمایت قانونی و نیز استفاده از شهرت و کارمایه تجاری و امتیازهای مادی و معنوی نسبت به ثبت علامت تجاری اقدام می کنند.

6-به موجب قانون،ثبت کدام علائم تجاری اجباریست؟
به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.
ج) آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
لذا به موجب این ماده،تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:الف-اسم تجاری و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا ب-شماره ثبت علامت در ایران

7-ثبت کدام علامت ها ممنوع است؟
ثبت علائم تجاری،صنعتی و خدمات دارای محدودیت قانونی است.قانون ثبت علائم و آیین نامه اصلاحی اجرایی مصوب سال 13337 ثبت علائم ذیل را ممنوع نموده است:
_علائم رسمی،دولتی و مملکتی نظیر پرچم ایران،علائم وزارتخانه ها،هلال احمر،علائم نیروهای مسلح و ....
_علایمی که قبلاَ خود یا مشابه آن به ثبت رسیده باشد.
_علائم منافی عفت عمومی ونظم و انضباط اجتماعی
_علائمی که دارای اسم و عبارت عمومی باشد و دولت استعمال آن را تحت علامت تجاری منع کرده باشد.

8-مدارک مورد نیاز برای ثبت نام و علامت تجاری کدامند؟
1-مدارک مثبت هویت متقاضی
الف) اشخاص حقیقی:کپی شناسنامه و کپی کارت ملی
ب) اشخاص حقوقی:آخرین روزنامه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء
2-مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ....) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.
3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
4-در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
5-ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط
6-استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم(حداکثر 6 ماه)استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
7-نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار

9-ثبت علامت تجاری مستلزم انجام چه اقداماتی است؟
1-تکمیل وتسلیم فرم اظهارنامه ثبت علامت تجاری به اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی در تهران وبه اداره ثبت محل فعالیت در شهرستان ها مشتمل بر مشخصات متقاضی ونوع علامت و کالا یا خدمت مورد نظر که در سه نسخه تنظیم می شود.
2-عدم ثبت یا تشابه علامت مورد نظر تحت اسم دیگر
3-عدم مغایرت با ضوابط و مقررات قانونی
علامت پیشنهادی جهت ثبت در صورت احراز شرایط فوق در روزنامه رسمی کشور منتشر می شود و چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی،دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت کلمه یا عباراتی که به همراه علامت تجاری بکار برده می شود باید به زبان فارسی نوشته شود.استفاده از حروف لاتین نیز بشرطی مجاز است که اندازه آن ها از اندازه حروف فارسی کوچکتر باشد.

10-مدت حمایت از علامت تجاری چند سال است؟ آیا قابل تمدید است؟
مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری،10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.

11-آیا علامت های تجاری سایر کشورها در ایران حمایت می شود؟
تنها کشورهایی که عضو کنوانسیون پاریس هستند می توانند از حمایت در ایران هم برخوردار گردند.

12-آیا می توان از علامت تجاری دیگری استفاده کرد؟
چنانچه بدون اجازه مالک تجاری باشد خیر

امروزه موضوع تجارت و داد و ستدهای اقتصادی و مسایل بازرگانی منحصراَ محدود به جامعه تجار و بازرگانان نیست و افراد بسیاری از اقشار جامعه را بطور مستقیم یا غیر مستقیم در بر می گیرد.
در حال حاضر،روز به روز به انواع شرکت ها افزوده می شود . ثبت شرکت آمارهای سرشماری اخیر نفوس و مسکن(آبان ماه 1390) نیز حاکی از افزایش میزان جمعیت و ساختمان های تجاری و در نتیجه تاسیس شرکت ها و بنگاه های مالی،تولیدی،خدماتی و بازرگانی جدید خواهد بود.فلذا تمهید شرایط لازم بمنظور تشکیل تشکیلات قانونی و ایجاد بستر مناسب برای تشریک مساعی مردم و جمع آوری سرمایه های کوچک و سرگردان و هدایت آن ها به کانال های سرمایه گذاری موثر و مولد از جمله برنامه های متصدیان امور و دست اندرکاران برنامه ریزی مسایل ملی،اجتماعی و اقتصادی است.

شرکت های تجاری از نظر اقتصادی،اهمیتی فراوان دارند؛ زیرا هر چند تعداد آن ها از تجار انفرادی به مراتب کمتر است،ابزار و سرمایه مجموعه های صنعتی و تجاری به آن ها تعلق دارد.این نکته از دیرباز صادق بوده و در عصر ما،با تغییرات و تحولات بنیادی اقتصادی و سیاسی که شاهدیم،صورت آشکارتری به خود می گیرد.
مطالعه شرکت های تجاری از جهات مختلف مفید می نماید.چرا که قواعد راجع به آن ها بر حسب موضوع و فعالیت،ثابت یا ثابت نبودن سرمایه شان و یا برحسب سهیم بودن دولت در سرمایه آن متفاوت است.مع ذلک باید توجه داشت که هر چند این شرکت ها گوناگون اند،قالب های عمده آن ها،در واقع همان قالب هایی است که قانون تجارت تهیه کرده است.
قانون تجارت ایران در ماده ی 20،شرکت های تجارتی را بر 7 قسم و به شرح زیر احصاء نموده است:
1.شرکت های سهامی
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
از میان شرکت های هفت گانه ی تجاری، اقتباس فعالان تجاری از قالب شرکت سهامی بیش از قالب های دیگر است.امروزه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و ثبت شرکت سهامی خاص از متداول ترین و رایج ترین انواع ثبت شرکت می باشند که با استقبال قابل توجهی رو به رو شده اند.
هر یک از شرکت های تجاری زمانی معتبر است و از نظر قانونی رسمیت دارد و شخصیت حقوقی آن کامل می شود که به ثبت رسیده باشد.از سویی دیگر الزامات قانونی و ضرورت مشروعیت بخشیدن به فعالیت های تجاری و اقتصادی ایجاب می کند فعالان این عرصه به منظور صیانت از حقوق و اختیارات خویش اقدامات لازم اداری و حقوقی را در جهت تثبیت و استفاده از منافع متصور و مترتب بعمل آورند.
مرجع ثبت شرکت ها در تهران " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی" و در خارج تهران اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت است که دفتر مخصوصی برای این کار دارد.
اداره ی ثبت شرکت ها و علائم تجارتی و اختراعات و اداره کل ثبت در تهران به نام (اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی) نامیده می شود و دارای وظایف زیر خواهد بود:
1-ثبت شرکت های تجارتی ایران حوزه ی تهران و همچنین ثبت کلیه ی شرکت های تجارتی خارجی در ایران و موسسات غیر تجارتی ایران حوزه ی تهران و ثبت کلیه ی موسسات خارجی در ایران
2-ثبت علائم تجارتی و اختراعات و نام تجارتی و اشکال و ترسیمات صنعتی
3-ثبت دفتر تجارتی و پلمپ دفاتر تجارتی و غیر تجارتی حوزه ی تهران
و در موارد دیگر آن تصریح گردیده که:
الف:در هر محلی که اداره یا دایره یا شعبه ی ثبت موجود است برای ثبت شرکت های داخلی و پلمپ دفاتر تجارتی و ثبت نام تجارتی و موسسات غیر تجارتی متصدی مخصوصی از طرف اداره کل ثبت معین خواهد شد.
ب:اداره ثبت شرکت ها در تهران و اداره ثبت شرکت ها در شهرستان ها در ثبت شرکت نامه قائم مقام دفترخانه های اسناد رسمی می باشند.
در ادامه ضمن توضیح راجع به شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود و همچنین مقایسه ی میان این دو شرکت ،به نحوه ی ثبت آن ها می پردازیم. شایان ذکر است شما عزیزان می توانید در هر یک از مراحل ثبت شرکت ، از متخصصان کارآزموده ی ما در موسسه ی حقوقی فکر برتر،کمک بگیرید.همکاران ما در این مرکز می توانند از طریق مشاوره تخصصی رایگان شما را راهنمایی کنند.

• ثبت شرکت سهامی خاص

در ماده 1 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت در تعریف شرکت های سهامی آمده است:"شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست."
شرکت سهامی خاص یک شرکت تجاری است که سرمایه آن در هنگام تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود و به قطعات سهام تبدیل می شود.مسوولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست.تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد(ماده 4 ل.ا.ق.ت) و تعداد شرکا نباید کمتر از 3 نفر باشد.

• مدارک ثبت شرکت سهامی خاص

برای تاسیس شرکت سهامی خاص،مدارک ذیل باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد:
1-تکمیل دو نسخه اساسنامه شرکت که باید به امضای سهامداران رسیده باشد.
2-تکمیل دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از سی و پنج درصد کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.هر گاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقدی باشد باید تمام آن تادیه گردیده و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد و در صورتی که سهام ممتازه موجود باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
3-ارائه دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین
4-تعیین اولین مدیران و بازرسان و قبول سمت مدیریت و بازرسی و کپی شناسنامه برابر اصل شده تمامی اعضای هیات مدیره و سهامداران و بازرسین
5-کپی کارت ملی برابر اصل شده تمامی اعضای هیئت مدیره و سهامداران و بازرسین(در دفاتر اسناد رسمی) و یا وکیل رسمی شرکت
6-در صورتیکه اعضاء هیئت مدیره یا سهامداران اشخاص حقوقی باشند،ارائه کپی آخرین روزنامه رسمی شخص حقوقی و نامه معرفی نماینده(در سربرگ شرکت)و کپی شناسنامه و کپی کارت ملی برابر اصل شده نماینده شخص حقوقی
7-در صورت داشتن سهامدار خارجی برای اشخاص حقیقی ارائه کپی برار اصل پاسپورت و برای اشخاص حقوقی ارائه گواهی ثبت شرکت نزد مرجع ثبت شده حاوی آخرین وضعیت شرکت و همچنین ارائه اصل و ترجمه وکالتنامه و اختیارنامه وکیل سهامدار خارجی(اعم از حقیقی و حقوقی)
8-ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت شرکت(مراکز پلیس +10)
9-ارائه اقرارنامه در متن صورتجلسه جهت کلیه اعضای هیات مدیره و مدیر عامل شرکت مبنی بر اینکه مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی نبوده و هیچگونه ممنوعیت قانونی موضوع مواد 111 و 126 قانون تجارت برای آن ها جهت عضویت در هیات مدیره و مدیرعاملی وجود ندارد.در زیر همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:نمونه متن اقرارنامه:کلیه اعضا هیئت مدیره و مدیرعامل اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.
10-ارائه اقرارنامه بازرس یا بازرسان در متن صورتجلسه مبنی بر اینکه هیچگونه نسبت فامیلی اعم از نسبی و سببی با مدیران و مدیرعامل شرکت تا درجه سوم از طبقه اول و دوم ندارند و خود و یا همسرشان نیز از مدیران و مدیرعامل شرکت بطور موظفی حقوق دریافت نمی دارند.در صورت کشف خلاف مشمول بند 3 ماده 243 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت خواهد بود.ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری کلیه اعضای هیات مدیره،مدیرعامل و بازرسان شرکت از طرف متقاضی ثبت لازم می باشد.در ذیل همین بند نمونه اقرارنامه آورده شده است:
نمونه متن اقرارنامه:بازرس(بازرسین)اقرار نمودند مشمول ممنوعیت های مندرج در اصل 141 قانون اساسی و مواد 111 و 126 لایحه اصلاحی قانون تجارت نمی باشند.
11-ارائه اصل وکالتنامه یا کپی برابر اصل وکالتنامه
12-ارائه اصل قیم نامه یا کپی برابر اصل قیم نامه
13-ارائه گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه اولیه شرکت
از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و....لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

• ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود،رایج ترین شرکت های بازرگانی در کشور ما می باشد و عمدتاَ بین اعضای یک خانواده یا افراد فامیل و یا دوستان و آشنایان تشکیل می گردد.به موجب ماده 94 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می باشد.ضمناَ برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود هیچ حداقل مبلغی تعیین نشده است.

• مدارک مورد نیاز برای شرکت با مسئولیت محدود:

1-کارت ملی برابر اصل کلیه سهامداران (برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد).
2-فتوکپی برابر اصل شناسنامه شرکاء و مدیران
3-تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران(لازم به ذکر است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند)
4-شرکت نامه 2 برگ و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
5-اساسنامه 2 جلد و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
6-صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره 2 نسخه که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
7-اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز
8-تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9-معرفی نامه نمایندگان،در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر روزنامه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10-گواهی عدم سوءپیشینه برای کلیه اعضا
11-ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها

• محاسن و معایب شرکت با مسئولیت محدود در مقایسه با شرکت های سهامی

شرکت سهامی خاص با حداقل سه سهامدار تشکیل می گردد،در صورتی که شرکت با مسئولیت محدود را می توان حداقل دو شریک تشکیل داد.
در شرکت با مسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه ای پیش بینی نشده و الزام قانونی ارائه مدارک در این زمینه به اداره ثبت شرکت ها برای موسسین وجود ندارد؛فقط اقرار موسسین به میزان سرمایه و پرداخت آن به صندوق شرکت یا هیات مدیره در شرکت نامه کافی خواهد بود،در صورتی که حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد و موسسین مکلفند حداقل 35% کل سرمایه را به حساب شرکت در شرف تاسیس واریز و فیش بانکی را به اداره ثبت شرکت ها ارائه نمایند.
شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف که ممکن است خارج از شرکا هم باشند برای مدت محدود یا نامحدود اداره می شود،ولی در شرکت های سهامی عام و خاص به ترتیب حداقل مدیران نباید از پنج و سه نفر کمتر باشد و نیز این مدیران برای مدت حداکثر 2 سال انتخاب می شوند.
و بالاخره آخرین حسن شرکت با مسئولیت محدود در مقایسه با شرکت های سهامی این است که قلمرو آگهی ها در شرکت های سهامی وسیعتر از شرکت با مسئولیت محدود می باشد.
از معایب شرکت با مسئولیت محدود این است که پذیره نویسی و پرداخت تمام سهم الشرکه شرکت صوری می باشد و نیز در شرکت با مسئولیت محدود ورقه ای به نام سهم الشرکه به صورت اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از بانام و بی نام صادر نمی گردد،ولی در شرکت های سهامی عام نقل و انتقال ممکن است مشروط به موافقت مدیران شرکت یا مجامع عمومی سهامداران بشود.

• نحوه ی ثبت شرکت

برای ثبت شرکت ،پس از فراهم نمودن مدارک فوق ،به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir مراجعه فرمایید و اطلاعات خواسته شده نظیر نوع شرکت،سرمایه ی شرکت،اعضای شرکت،سمت هر یک از اعضا،نوع روزنامه ی رسمی اعم از ابرار یا جمهوری اسلامی را با دقت تکمیل نمایید. سپس،با مشخص نمودن نوع شخصیت حقوقی و تکمیل اطلاعات متقاضی،نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی (انتخاب نام شرکت)مورد نظر اقدام کنید.بدین منظور، در قسمت اسامی درخواستی،پنج نام را به ترتیب اولویت در سامانه درج نمایید.همان طور که در مقالات پیشین توضیح داده شد،نام هایی را انتخاب کنید که:
الف) خارجی نباشد.
ب) قبلاَ به ثبت نرسیده باشد.
ج)دارای معنا و مفهوم باشد.
د) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.
پس از درج اطلاعات خواسته شده و بارگذاری مدارک مورد نیاز در سامانه، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد ، چنانچه دارای نقص بود برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند.پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش ، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.
با ارسال مدارک از طریق پست،مدارک به قسمت ثبت دفاتر ثبت شرکت ها تحویل و مسئول مربوطه به بررسی مدارک می پردازد.در صورت کامل بودن مدارک ابرازی ،کارشناس اداره ی ثبت شرکت ها نسبت به تهیه ی پیش نویس آگهی ثبت اقدام و پس از تایید مسئولین اداره ی ثبت شرکت ها تحویل متقاضی می شود.متقاضی بایستی حق الثبت و حق الدرج آگهی تاسیس شرکت در روزنامه را پرداخت نماید و مدارک را به قسمت ثبت دفاتر اداره ی ثبت شرکت ها تحویل داده و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ی ثبت سهامداران(که خود یا از سهامداران بوده یا وکیل رسمی شرکت می باشد)با قید(ثبت با سند برابر است)امضاء اخذ می نماید و سپس آگهی تایپ شده باید به امضاء رئیس اداره ی ثبت شرکت ها برسد.
یک نسخه از مدارک ضبط و در پرونده ی شرکت در بایگانی اداره ی ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد و یک نسخه ی دیگر از مدارک( شرکتنامه یک نسخه - در شرکت با مسئولیت محدود - ،اظهارنامه یک برگ،اساسنامه یک جلد،صورت جلسه ی مجمع عمومی موسسین یک نسخه و صورت جلسه ی هیات مدیره یک نسخه)ممهور به مهر اداره شده و تحویل متقاضی می گردد.
نسخه ی دوم آگهی تاسیس جهت درج در روزنامه ی کثیرالانتشار شرکت تحویل و نسخه ی اول آگهی تایپ شده را جهت درج در روزنامه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران(پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می شود)تسلیم می نماید.
دارندگان آگهی برای ثبت آگهی در روزنامه رسمی، می بایست به سایت روزنامه رسمی کشور به نشانی http://www.rrk.ir مراجعه و هزینه ی آگهی را از طریق همین سامانه به صورت اینترنتی پرداخت نمایند.درج آگهی تاسیس شرکت در روزنامه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران،آخرین گام جهت ثبت شرکت تلقی می شود.
لازم به ذکر است علاوه بر ثبت شرکت،کلیه تغییرات بعدی مربوط به شرکت اعم از ابطال، تصفیه ،تغییرات اساسنامه،افزایش یا کاهش سرمایه و ...باید فوراَ در اداره ثبت شرکت ها ثبت گردد.بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب،نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

ثبت شرکت قراردادی تجاری است که بین افراد حقیقی و حقوقی بسته می شود تا در چارچوب معینی از قوانین عمل کنند. گرفتن کارت بازرگانی فوری به موجب ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت ها است" برابر قانون ثبت اسناد،ثبت شرکتنامه ها نیز اجباری می باشد.
بنابراین با توجه به مواد مذکور هر گاه یکی از شرکت های تجاری مراحل مربوط به ثبت را طی ننمایند و به ثبت نرسند رسمیت نداشته و بلکه بر خلاف قانون بوده و مراجع ذیصلاح می توانند از انجام فعالیت های آن جلوگیری نمایند.
ثبت شرکت ، آثار مهمی دارد که از لحاظ شرکا ی شرکت و مراجعین آن دارای اهمیت بسیار است و آن ها مختصراَ عبارتند از:
1.ثبت شرکت به شرکت اعتبار خاصی می بخشد و موجب ایجاد تمایل بیشتری به همکاری می گردد.
2.ثبت نمودن شرکت خود نوعی رسیدگی است که متصدیان امر انجام می دهند تا معلوم شود آیا برای بوجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر.
3. ثبت شرکت از لحاظ معامله کنندگان با شرکت در درجه ای از اهمیت است که بدون مراجعه به آن اغلب نمی توانند معامله کنند.زیرا کسی که قرارداد مهمی با شرکت منعقد می نماید یا معامله ی مهمی انجام می دهد باید بداند که سرمایه ی شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدود بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است.مواد مهم و لازم هر شرکت در جراید کثیرالانتشار آگهی می شود تا همه از آن مستحضر باشند،علاوه بر آن،به نحوی که در اغلب ممالک معمول است هر شخص خارجی ولو این که ظاهراَ ذینفع نباشد می تواند به پرونده ای که برای ثبت شرکت تشکیل شده مراجعه و از محتویات آن اطلاع حاصل کند.در کشور ما این قسمت ضمن آیین نامه ی مصوبه ی خرداد 1310 و مقررات 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری مقرر گردیده «مراجعه به دفاتر ثبت شرکت ها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند»
4.هر گاه شرکت به ثبت برسد،قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.
از جمله سایر مزایای ثبت شرکت ، اخذ مجوزها و اعتبارات و امتیازاتی نظیر وام از نهادهای دولتی است که در بسیاری از موارد ، تنها به شرکت ها تخصیص می یابد.همچنین ثبت شرکت ، به شرکت ها امکان حضور در مناقصات و مزایدات را می دهد که سود قابل توجهی را برای طرفین معامله به همراه دارد.

- برای ثبت شرکت از کجا شروع کنیم ؟

- مراحل ثبت شرکت از «الف» تا «ی»

• مرجع صلاحیتدار جهت ثبت فعالیت های تجاری

مرجع ذیصلاح برای ثبت فعالیت های تجاری وفق طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب شهریور ماه 1340 وزارت دادگستری " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " است.لازم به ذکر است اداره مذکور قبلاَ تحت عنوان " اداره ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات اداره کل ثبت " نامیده می شد که پس از مصوبه مزبور به این نام تغییر پیدا کرده است.

• در ایران ، چه کسانی می توانند اقدام به ثبت شرکت نمایند؟

1.کلیه ی اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی می توانند در ایران شرکت ثبت نمایند.
2.دارا بودن سوء پیشینه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست فقط نمی توانند جزء هیئت مدیره،مدیر عامل و یا بازرسین شرکت باشند.
3.اشخاص خارجی می توانند بدون شریک ایرانی به صورت مالکیت 100% در ایران شرکت ثبت نمایند.
4.چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.(Joint Venture) به منظور ایجاد اشتغال در ایران،سعی شده است تا این روند در ایران راحت طی گردد. (مدارک لازم گواهی ثبت شرکت+ کپی مدارک هویتی نمایندگان آن ها)

• به موجب قانون ثبت شرکت ها :

1-هر شرکتی که در ایران تشکیل می شود و مرکز اصلی آن در ایران است ایرانی محسوب می گردد.
2-شرکت های خارجی که بخواهند در ایران به امور تجارتی یا صنعتی یا اداری فعالیت داشته باشند باید در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشند و هرگاه در مهلت هایی که به وسیله ی مراجع قضائی تعیین می شود نسبت به ثبت آن اقدام ننمایند به حکم دادگاه علاوه بر محکومیت به جزای نقدی از ادامه فعالیت آن ها جلوگیری خواهد شد.
3-حق الثبت شرکت های ایرانی و خارجی برابر قوانین و مقررات مربوطه خواهد بود.

• ثبت شرکت های داخلی

به موجب ماده 195 قانون تجارت ، ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هااست.
به موجب ماده 196 قانون تجارت اسناد و نوشتجاتی که برای به ثبت رسانیدن شرکت لازم است در نظامنامه وزارت عدلیه معین شده که به طور خلاصه به شرح ذیل می باشد:
1.شرکت نامه حاوی مشخصات شرکت
2.اساسنامه
3.صورتجلسه مجمع عمومی
4.صورتجلسه انتخاب هیات مدیره و قبولی آنان
5.رسید سرمایه
وفق ماده 197 ق.ت که می گوید:"در ظرف ماه اول تشکیل شرکت خلاصه شرکت نامه و منضمات آن طبق نظامنامه وزارت عدلیه اعلان خواهد شد".انتشار ثبت در ظرف ماه اول تشکیل شرکت به انضمام خلاصه ای از شرکت نامه و پیوست های آن منتشر می گردد.صدور آگهی ثبت شرکت در روزنامه ی رسمی،آخرین اقدام جهت ثبت شرکت محسوب می شود.

• ثبت شرکت های خارجی

نحوه ی ثبت شرکت مستقل خارجی در ایران تقریباَ مشابه ثبت شرکت داخلی است .درخواست ثبت باید نزد اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی به عمل آید.درخواست در صورتی قابل پذیرش است که شرکت در مملکت اصلی خود قانونی شناخته شده باشد.در این رابطه،ماده ی 3 قانون ثبت شرکت ها می گوید: «هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند بوسیله ی شعبه یا نماینده به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و به ثبت رسیده باشد. »
بنابراین شرکت خارجی وقتی در ایران می تواند به ثبت برسد که در کشور مرکز اصلی خود به ثبت رسیده و قانوناَ تشکیل شده باشد و البته اثبات این امر و ارائه ی دلیل در این مورد بعهده ی شرکت تقاضاکننده ی ثبت است.شرکتی که درخواست ثبت می کند،باید در نزد مرجع ثبت شرکت ها ثابت کند که در کشور خود قانونی است.این امر با ارائه ی مدارکی از مراجع ذی صلاح کشور مربوط که توسط مقامات کنسولی ایران در آن کشور تصدیق شده باشد،احراز می شود.
بدیهی است چنانچه شرکت خارجی قبل از انجام تشریفات ثبت به عملیات تجاری مبادرت ورزد از نظر قانون ، متخلف محسوب گردیده و طبق قوانین با آن رفتار خواهد شد.
اسناد لازم برای ثبت:
ماده ی 5 نظامنامه ی اجرای قانون ثبت شرکت ها،مصوب 1310 تقدیم اسناد زیر را ضروری تلقی کرده است:
1-اظهارنامه ی ثبت
2-یک نسخه مصدق از اساسنامه ی شرکت
3-یک نسخه مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد،یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها
4-داشتن مجوز از وزارتخانه یا سازمان دولتی و یا یک نهاد انقلابی و یا موافقت یکی از وزارتخانه های جمهوری اسلامی ایران چنانچه شرکت خارجی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیازنامه صحیح منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید موارد امتیاز نامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیازنامه نیز تسلیم شده باشد کلیه اوراق مزبور باید به فارسی تهیه شده و یا یک نسخه ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه شود.
پس از تقدیم اسناد فوق به اداره ی ثبت شرکت ها، کارشناس ثبت شرکت،اظهارنامه شرکت مزبور را رسیدگی می کند.طبق ماده 6 نظامنامه ی مذکور،اظهارنامه موضوع بند 1 ماده 5 باید به فارسی نوشته شده،دارای نکات زیر باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی-تضامنی-و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-آخرین بیلان شرکت،مشروط بر اینکه قوانین جاریه و یا عرف تجاری مملکت اصلی شرکت و یا اساسنامه ی خود شرکت،انتشار بیلان شرکت را مقرر کرده باشد.
7-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار،شرکت تقاضا کننده،مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
8-شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
9-شعب آن در کدام یک از نقاط ایران موجود است.
10-نماینده عمده شرکت در ایران کیست و اگر شرکت چند نماینده مستقل دارد،نمایندگان مستقل شرکت در ایران چه اشخاصی هستند.
11-اسم و آدرس صحیح شخص یا اشخاصی که مقیم در ایران بوده و برای دریافت کلیه ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.
12-تعهد به اینکه همه ساله یک نسخه از آخرین بیلان شرکت را در صورتی که بیلان مزبور مطابق فقره ششم این ماده انتشار باشد،به دایره ثبت شرکت ها بدهد.
هرگاه ثبت شعبه شرکت خارجی مد نظر باشد،ماده 8 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها،ارائه مدارک ذیل را ضروری دانسته است:
1-اظهارنامه ثبت به فارسی
2-سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران
3-سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است.
هرگاه تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید،تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.
تسلیم تصدیق ثبت:
به موجب ماده 18 نظامنامه مذکور،"پس از ثبت شرکت و هر یک از شعب آن،اداره ثبت اسناد باید تصدیقی مشعر بر ثبت شرکت یا شعبه آن به تقاضا کننده بدهد.تصدیق مزبور باید حاوی مراتب ذیل باشد:
1-نام کامل شرکت
2-نوع شرکت از سهامی و ضمانتی و مختلط و غیره
3-مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن
4-تابعیت شرکت
5-مقدار سرمایه شرکت در تاریخ تقاضا
6-در چه محل و در چه تاریخ و در نزد کدام مقام صلاحیتدار شرکت تقاضا کننده مطابق قوانین مملکت اصلی خود ثبت شده است.
7-شرکت به چه نوع امر صنعتی یا تجاری یا مالی در ایران مبادرت می کند.
8-تاریخ ثبت
9-امضای مدیر کل ثبت اسناد مملکتی
هرگاه تصدیق،راجع به ثبت شعبه باشد،علاوه بر موارد فوق،در تصدیقنامه باید محل شعبه نیز قید شود.
نشر ثبت شرکت:
ماده 20 نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها مقرر می کند:"در ظرف یک ماه از تاریخ ثبت هر شرکت خارجی یا شعبه آن،دایره ی ثبت شرکت ها باید مراتب ذیل را به خرج خود شرکت در مجله رسمی وزارت عدلیه و یکی از روزنامه های یومیه تهران به تعیین وزارت عدلیه منتشر نماید:
1-خلاصه اساسنامه ی شرکت
2-اسم نماینده ی عمده ی شرکت در ایران و اگر شرکت در ایران چند نفر نماینده ی مستقل داشته باشد،اسم همه ی آن ها
3-اسم اشخاصی که از طرف شرکت حق امضا دارند
4-اسم شخص یا اشخاص مقیم در ایران که برای دریافت کلیه ی ابلاغات مربوطه به شرکت صلاحیت دارند.
به موجب ماده ی 21 نظامنامه:"مراتب مذکور در ماده ی فوق باید در یکی از روزنامه های محلی نیز منتشر شود که شعبه ی شرکت در آن جا دایر بوده و یا تاسیس می شود و اگر در آن محل روزنامه نباشد،این انتشار باید در یکی از روزنامه های یومیه ی تهران و با قید اینکه مربوط به کدام شعبه است،به عمل آید.انتشارات مذکور در این ماده نیز توسط دایره ی ثبت شرکت ها و به خرج خود شرکت به عمل خواهد آمد.

اختراع (INVENTION) ، عبارت است از طرح ریزی مربوط به تهیه و ساخت یک وسیله یا کالای جدیدی که در صنعت،کشاورزی،بازرگانی و غیره کاربرد داشته باشد ثبت شرکتها مانند اختراع اتومبیل،هواپیما،یخچال،تلویزیون و از این قبیل
قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 7 / 8 / 1386 ؛ در این مورد در ماده ی 1 می گوید : " اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می کند و مشکلی را در یک حرفه ، فن ، فناوری ، صنعت و مانند آن ها حل می نماید" .
- عناصر تعریف و مراحل مختلف اختراع به شرح ذیل است:
1.طرح ریزی یک وسیله و یک کالا که در حقیقت نتیجه فکر،ابتکار و خلاقیت صاحب آن است.
2.مرحله ساخت آن است که طرح باید قابلیت انتقال از فکر به عمل و پیاده شده را داشته باشد.این مرحله ممکن است به وسیله صاحب فکر(مخترع) انجام شود یا دیگری
3.اگرچه در قانون فقط به "شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی" اشاره شده است ولی قاعدتاَ نباید این قید،قید حصری باشد و باید آن را به عنوان تمثیل تلقی کرد.
بنابراین اختراع ممکن است در هر زمینه ای تحقق پیدا کند.
4.اختراع باید جدید باشد و سابقه نداشته باشد والا اختراع نیست بلکه شبیه سازی است.
وفق قانون ، اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد.ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی محسوب می شود که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد.مراد از صنعت ، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز می شود.

• حق اختراع

حق اختراع به چه معنی است و منظور از ورقه ی اختراع چیست؟
حق اختراع عبارت است از حق انحصاری که مخترع برای مدت محدودی برای استفاده انحصاری از اختراع خود دارد.
حق اختراع نتیجه زحمت، کار و فعالیت مخترع است، زیرا کالای جدیدی به بازار عرضه کرده است.البته همان طور که گفته شد، اختراع باید از لحاظ اقتصادی و عملی فوراَ قابل استفاده باشد، زیرا قوانین علمی که ممکن است بعداَ منشاء نتایج مهمی گردند از لحاظ مادی ارزش اقتصادی ندارند.علاوه بر آن اختراع باید تازگی داشته باشد و قبلاَ شناخته نشده باشد ، زیرا در این صورت هر کس می تواند از آن استفاده کند و اکتشافات قبلی را اشخاص نمی توانند به عنوان اختراع در انحصار قرار دهند.در این رابطه ، در ماده ی 26 قانون ثبت علایم و اختراعات ایران آمده است : " هر قسم اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلفه صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن حق انحصاری می دهد که بر طبق شرایط و در مدت مقرره در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده نماید، مشروط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مزبور مطابق مقررات این قانون در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد".
مدت حق استفاده انحصاری از اختراع در همه کشورها به یک اندازه نیست و اغلب بین 16 الی 20 سال است.به موجب قوانین ایران ، مدت اعتبار ورقه اختراع به تقاضای مخترع می تواند 10،15 یا حداکثر 20 سال باشد و مدت مزبور صراحتاَ در ورقه اختراع قید می گردد.در چنین صورتی مخترع یا قائم مقام قانونی او حق انحصاری ساخت یا فروش اعمال یا استفاده از اختراع خود را خواهد داشت.
ورقه اختراع سندی است که به منظور بهره برداری انحصاری از اختراع برای مدت محدودی به مخترع اعطاء می شود تا رقبای وی قادر نباشند از اختراع او برای تهیه و فروش محصولات سوء استفاده نمایند.لازم به ذکر است مدت اعتبار ورقه اختراع از تاریخ تسلیم اظهارنامه محسوب می گردد.
کسی که حق استفاده انحصاری از اختراع را دارد باید همه ساله با پرداخت حق الثبتی به صندوق ثبت، علاقه خودرا به ادامه انحصاری بودن اختراع اعلام دارد و اگر در موعد مقرر حق الثبت مربوطه را نپردازد اماره ای برای انصراف مخترع است و از آن پس همه کس می تواند از آن استفاده کند منتهی برای اینکه حقی تضییع نشود مدت سه ماه برای مخترع مهلت در نظر گرفته شده که در صدد تجدید ثبت آن برآید و یک سه ماه دیگر نیز به عنوان آخرین مهلت مقرر داشته که هر گاه در این مدت دو برابر حق الثبت مقرره را بپردازد باز قانون از حق انحصاری او حمایت خواهد کرد وگرنه پس از انقضای شش ماه اختراع باطل بوده و تمام افراد حق استفاده از آن را خواهند داشت.

برای اینکه شرکت های خارجی توانایی انجام عملیات تجاری را در ایران داشته باشند هزینه پلمپ دفاتر دو شرط لازم است:
1-در کشور خود قانونی شناخته شده باشند.
و البته اثبات این امر و ارائه ی دلیل در این مورد بعهده ی شرکت تقاضاکننده ی ثبت است.شرکتی که درخواست ثبت می کند،باید در نزد مرجع ثبت شرکت ها ثابت کند که در کشور خود قانونی است.این امر با ارائه ی مدارکی از مراجع ذی صلاح کشور مربوط که توسط مقامات کنسولی ایران در آن کشور تصدیق شده باشد،احراز می شود.
2-در اداره ثبت شرکت ها با رعایت آیین نامه ثبت شرکت ها به ثبت برسند.
برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 220 قانون تجارت مقرر کرده است:"هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه اسناد و صورتحساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران،تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی خواهد شد.این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است.
بدیهی است چنانچه شرکت خارجی قبل از انجام تشریفات ثبت به عملیات تجاری مبادرت ورزد از نظر قانون ، متخلف محسوب گردیده و طبق قوانین با آن رفتار خواهد شد.

• روش ثبت شعبه شرکت خارجی

اگر شرکت خارجی ثبت شده در ایران ، تقاضای تاسیس شعبه را نیز داشته باشد ، باید اظهارنامه ثبت به فارسی ، سواد مصدق سند ثبت خود شرکت در ایران و سواد مصدق از اختیارنامه نماینده که مدیر شعبه است را تقدیم نماید. ( ماده 8 نظامنامه )
تبصره – ممکن است تقاضای ثبت شعبه در ضمن تقاضای ثبت خود شرکت به عمل آید در این صورت تقدیم سواد مصدق سند ثبت خود شرکت لازم نخواهد بود.

• مقررات جزایی

اشخاصی که به عنوان نماینده یا مدیریت شعبه شرکتهای خارجی در ایران اقدام به امور تجارتی یا صنعتی یا مالی کرده و قبل از انقضای موعد مقرر تقاضای ثبت نکنند به تقاضای مدعی العموم بدایت و به حکم محکمه ابتدایی تهران محکوم به جزای نقدی از پنجاه تومان با هزار تومان خواهند شد و به علاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم ، متخلف را به تادیه پنج تا پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هر گاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جلوگیری خواهد نمود . ( ماده 5 قانون ثبت شرکت ها)
نماینده هر شرکت خارجی یا مدیر شعبه آن که بر خلاف ماده 3 قبل از ثبت به سمت نمایندگی یا مدیریت شعبه شرکت در ایران اقدام به عملیات تجارتی یا صنعتی یا مالی نماید ، مطابق ماده 5 این قانون محکوم به جزای نقدی خواهد شد .( ماده 11 قانون ثبت شرکت ها )

شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشند. اخذ کارت بازرگانی فوری به موجب ماده 94 قانون تجارت :" شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است."
به طوری که از تعریف مذکور بر می آید در شرکت های با مسئولیت محدود مسئولیت شرکا، درست مانند شرکت های سهامی محدود به آورده ی آنان است،ولی برخلاف شرکت های مذکور سرمایه به سهام مساوی تقسیم نمی گردد بلکه سرمایه در حقیقت مجموعه ای از سهم الشرکه شرکاست که لزومی برای تساوی آن در نظر گرفته نشده است. ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در قانون تجارت (سهامی عام،سهامی خاص،با مسیولیت محدود،تضامنی نسبی،مختلط سهامی،مختلط غیر سهامی،تعاونی) الزامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.(م 195 ق ت)
در ذیل به بررسی ویژگی های ثبت شرکت با مسئولیت محدود می پردازیم .شایان ذکر است ،چنانچه در هر یک از مراحل ثبت شرکت با مشکل مواجه شدید می توانید از کارشناسان متعهد ما بهره جویید.
کارشناسان ما در موسسه حقوقی فکر برتر به دو طریق می توانند شما را همراهی کنند.اول آنکه توسط مشاوره تخصصی رایگان در این زمینه شما را راهنمایی نمایند و دیگر آنکه تنها با ارایه ی مدارک مورد نیاز، کلیه ی امور ثبتی شما را خود بر عهده گیرند. مدارک تهیه شده را می توانید حضوراَ به وکیل ثبت شرکت فکر برتر تحویل دهید و یا از طریق پست ارسال فرمایید.

• ویژگی های شرکت با مسئولیت محدود

1- حداقل تعداد شرکا در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود. ( م 94 ق. ت )
2- حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.
3- سعی شود در نام شرکت از نام شرکا استفاده نشود. اسم شریکی که در نام شرکت قید شود. حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را داشته و در بدو امر مسئول پرداخت کلیه قروض و تعهدات شرکت خواهد بود . ( م 95 ق. ت)
4- شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد و مدیر عامل اقرار به دریافت کلیه سرمایه نقدی سهم الشرکه غیر نقدی ، نماید و هر شرکت که بر خلاف این ماده تشکیل شود ، باطل و از درجه اعتبار ساقط است. ( م 96 ق. ت)
5- در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است و هر شرکت که بر خلاف این ماده تشکیل شود ، باطل و از درجه اعتبار ساقط است. ( م 97 ق. ت)
6- کلیه شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل برای سهم الشرکه های غیر نقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند . ( م 98 ق. ت)
7- سهم الشرکه شرکا نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال اعم از با اسم و بی اسم و غیره درآیند و سهم الشرکه را نمی توان منتقل به غیر نمود ، مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند. ( م 102 ق. ت)
8- انتقال سهم الشرکه به موجب سند رسمی خواهد بود. ( م 103 ق. ت)
9- شرکت به وسیله یک یا چند نفر مدیر که به صورت موظف یا غیر موظف از بین شرکا یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدود معین می شوند اداره می گردد. ( م 104 ق. ت)
10- مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت ، مگر اینکه در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. ( م 105 ق. ت )
11- تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود و اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد ، باید تمام شرکاء مجدداَ دعوت شوند و در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکاء اتخاذ می شود. اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد ، اساسنامه شرکت می تواند ترتیب دیگری برای حد نصاب مجامع مقرر دارد . ( م 106 ق. ت)
12- هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد ، در مجامع دارای رای خواهد بود. اساسنامه شرکت می تواند ترتیب دیگری مقرر نماید . ( م 107 ق. ت )

• تعریف علائم تجاری

در بند 1 ماده 15 موافقت نامه تریپس علامت تجاری این گونه تعریف شده است : پلمپ دفاتر هرگونه علامت یا ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند علامت تجاری به شمار خواهد آمد..." چنین علامتی به ویژه کلمات ، شامل اسامی مشخص ، حروف، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم برای ثبت به عنوان علائم تجاری خواهند بود.
پس به طور کلی می توان گفت علامت تجاری، نشانه ای است مشخص کننده که می تواند روی محصول قرار گیرد یا همراه با ارائه خدمات یا بازاریابی تجاری کالا یا خدمات است.
علامت تجاری موجب متمایز شدن کالاهای ارائه شده و خدمات یک شرکت از کالا و خدمات شرکت های دیگر می شود. بدین ترتیب مصرف کننده این فرصت را دارد که از بین انواع متنوع کالاهای رقیب نوع دلخواه را انتخاب کرده و یک محصول را از محصول دیگر متمایز سازد.

• علامت تجاری تصدیقی یا تایید کننده

علائم تجاری تصدیقی (تایید کننده یا تضمینی ) علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع ، منشاء و اصالت کالا یا خدمات به کار می رود. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.
علائم تایید کننده در فرهنگ حقوقی بلاک اینگونه تعریف شده است :
" علامت تجاری یا علامت خدماتی علامتی است که به منظور نشان دادن این که کالا یا خدمات دارای برخی استانداردهای کیفیت یا نشات گرفتن آن ها از مبدا خاصی است به کار برده می شود. "
معمولاَ وقتی علامت تایید کننده بر روی کالاها به کار می رود، مصرف کنندگان بااطمینان بیشتری به خرید کالاها یا خدمات می پردازند.
انواع ISO ها از علائم تاییدکننده می باشند. علامت های استاندارد یا عباراتی مانند ساخت ایران یا ساخت آلمان یا علامت Good House Keeping of approval همگی از علائم تایید کننده می توانند محسوب شوند.
تفاوت عمده بین علائم تایید کننده و علائم جمعی در این است که دارندگان علائم جمعی تنها موسسات خاصی هستند مثل اعضای یک اتحادیه یا انجمن، در حقیقت در این نوع علائم یک حالت بسته وجود دارد که باعث می شود دارندگان این علائم تشکیل یک نوع کلوپ را بدهند و استفاده کنندگان به طور ضمنی عضویت در این کلوپ یا اتحادیه را می پذیرند ولی علائم تایید کننده مانند علامت استاندارد یا انواع ISO ها ، تنها با شرط رعایت استانداردها و مقررات دستورالعمل ناظر بر آن ( و پرداخت هزینه به مالک ) اعطا می شوند و در حالت کلی بر روی همه افراد باز هستند.
در واقع متقاضی ثبت علامت تایید کننده ممکن است اتحادیه ها و نیز اشخاص حقیقی و تجار که لزوماَ تشکیل اتحادیه هم نمی دهند باشند، به عبارت دیگر متقاضی علامت تایید کننده می تواند یک فرد خاص یا یک شرکت خصوصی یا یک اتحادیه باشد، حال آنکه در مورد علامت جمعی صرفاَ اتحادیه ها و جماعات می توانند برای معرفی محصولات خود که دارای مبدا یا ویژگی های مشترک است ، تقاضای ثبت علامت نمایند.
در مجموع می توان گفت که علامت تاییدکننده نسبت به علامت جمعی از لحاظ مطابقت با مفهوم علامت تجاری ضعیف تر است و خصوصیات علائم جمعی شباهت و نزدیکی بیشتری با علائم تجاری متداول دارد. هرچند هر دو علامت جمعی و تایید کننده نوع خاصی از علامت تجاری محسوب می شود.

افزایش سرمایه باید طبق شرایطی که قانون مقرر کرده است صورت گیرد که در مورد هر کدام از آن ها توضیح خواهیم داد.

• مهلت افزایش سرمایه:

افزایش سرمایه باید حداکثر ظرف مهلت پنج سال از تاریخ تصمیم مجمع عمومی صورت گیرد. ثبت شرکت هر گاه مجمع عمومی مدت کمتری مقرر کرده باشد، افزایش سرمایه باید در همان مدت عملی شود.(ماده 162 لایحه قانونی 1347) همچنین مهلتی که طی آن سهامداران قدیمی می توانند از حق تقدم خود در پذیره نویسی سهام جدید استفاده کنند نباید از شصت روز کمتر باشد.این مهلت از روزی که برای پذیره نویسی تعیین می گردد شروع می شود (ماده 166 لایحه قانونی 1347).عدم رعایت این مهلت موجب مسئولیت کیفری رئیس و اعضای هیات مدیره و مدیر خاطی است (بند یک ماده 262 لایحه قانونی 1347)

• پذیره نویسی سهام جدید:

سهام جدید را بر حسب مورد، ابتدا صاحبان سهام قدیم با استفاده از حق تقدم خود خریداری خواهند کرد و سپس کسانی که حق تقدم سهامداران قدیم را خریده اند.هر گاه حق تقدم در پذیره نویسی سهام جدید از صاحبان سهام قدیم سلب شده باشد و یا آنان در مهلت مقرر از حق تقدم خود استفاده نکنند،سهام جدید به عموم عرضه خواهد شد.(ماده 172 لایحه قانونی 1347)
"شرکت های سهامی عام باید قبل ازعرضه کردن سهام جدید برای پذیره نویسی عمومی ابتدا طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید را به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم و رسید دریافت کنند". (ماده 173 لایحه قانونی 1347). طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور باید به امضای دارندگان امضای مجاز شرکت رسیده و مشتمل بر نکاتی باشد که در ماده 174 لایحه قانونی 1347 ذکر شده است. " آخرین ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده است باید به ضمیمه طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم گردد و در صورتی که شرکت تا آن موقع ترازنامه و حساب سود و زیان تنظیم نکرده باشد، این نکته باید در طرح اعلامیه پذیره نویسی قید شود"(ماده 175 لایحه قانونی 1347).
مرجع ثبت شرکت ها پس از تطبیق مندرجات اعلامیه پذیره نویسی و ضمایم آن با مقررات قانونی اجازه انتشار آن را صادر خواهد کرد. (ماده 176 لایحه قانونی 1347)." اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید باید علاوه بر روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت در آن نشر می شود اقلاَ در دو روزنامه کثیرالانتشار دیگر آگهی شود و نیز در بانکی که تعهد سهام در نزد آن به عمل می آید در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.در اعلامیه پذیره نویسی باید قید شود که آخرین ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت که به تصویب مجمع عمومی رسیده است،در نزد مرجع ثبت شرکت ها و در مرکز شرکت برای مراجعه علاقه مندان آماده است"(ماده 178 لایحه قانونی 1347)
"خریداران ظرف مهلتی که در اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید معین شده است و نباید از دو ماه کمتر باشد به بانک مراجعه و ورقه تعهد سهام را امضا کرده و مبلغی را که باید پرداخته شود تادیه و رسید دریافت خواهند کرد"(ماده 178 لایحه قانونی 1347)
پذیره نویسی سهام جدید به موجب ورقه تعهد خرید سهم صورت می گیرد که باید متضمن نکاتی باشد که در ماده 179 لایحه قانونی ذکر شده است.به موجب این ماده ورقه تعهد سهم باید متضمن نکات ذیل باشد:
نام و موضوع و مرکز اصلی و شماره ثبت شرکت؛ سرمایه شرکت قبل از افزایش سرمایه؛ مبلغ افزایش سرمایه؛ شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی سهام جدید و مرجع صدور آن؛ تعداد و نوع سهامی که مورد تعهد واقع می شود و مبلغ اسمی آن؛ نام بانک و شماره حسابی که بهای سهم در آن پرداخته می شود؛ و هویت و نشانی کامل پذیره نویس؛ ورقه تعهد سهم در دو نسخه و مطابق ماده 14 لایحه قانونی 1347 تنظیم می شود و امضای آن مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام است.(ماده 179 ناظر بر ماده 15 لایحه قانونی 1347)

• کافی نبودن پذیره نویسان

مساله ای که در این جا مطرح می شود این است که اگر مبلغی که پذیره نویسان تعهد کرده اند از مبلغی که شرکت برای افزایش سرمایه در نظر گرفته است،کمتر باشد افزایش سرمایه صحیح است یا باید باطل تلقی شود.
در بند 3 ماده 183 لایحه قانونی 1347 در این باره پیش بینی شده است که تا پذیره نویسی افزایش سرمایه به طور کامل انجام نگیرد، افزایش سرمایه تحقق پیدا نخواهد کرد.در واقع به موجب ماده مذکور ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص نیاز به ارائه اسنادی دارد که باید به ضمیمه اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.یکی از این اسناد، اظهارنامه مشعر بر "فروش کلیه سهام جدید" است که در بند 3 ماده به آن اشاره شده است. لذا،چه در مورد شرکت سهامی خاص و چه در مورد شرکت سهامی عام،هر گاه تمام سهام جدید پذیره نویسی نشده باشد،افزایش سرمایه کان لم یکن است.ماده 188 لایحه قانونی 1347 نیز موید این نظر است که مقرر می کند:"در موردی که افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود صورت می گیرد،کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود..."

• نحوه تعهد سهام

پذیره نویس مکلف است هنگام تسلیم ورقه تعهد سهام به بانک، کل مبلغ تعهد شده را بپردازد.(قسمت دوم ماده 188 لایحه قانونی 1347).این مبلغ عبارت است از مبلغ اسمی سهم و برحسب مورد،مبلغ اضافه ارزش سهم.تادیه مبلغ سهام ممکن است از طریق تسلیم وجه نقد صورت گیرد،یا تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت به سهام جدید،یا تبدیل اوراق قرضه به سهام (بندهای 1،2 و 4 ماده 158 لایحه قانونی 1347)." در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام افزایش سرمایه شرکت را از طریق تبدیل مطالبات نقدی حال شده اشخاص از شرکت تصویب کرده باشد،سهام جدیدی که در نتیجه این گونه افزایش صادر خواهد شد با امضای ورقه خرید سهم توسط طلبکارانی که مایل به پذیره نویسی سهام جدید باشند،انجام می گیرد"(ماده 185 لایحه قانونی 1347).در فرضی که تصمیم مجمع عمومی،افزایش سرمایه از طریق تبدیل مطالبات شرکت باشد انتشار اعلامیه پذیره نویسی موضوع مماده 177 لایحه قانونی 1347 ضروری نیست.(مستنبط از ماده 186 لایحه قانونی 1347) مراجعه به بانک نیز لازم نیست، چه تبدیل مطالبات پذیره نویسان از طریق تهاتر،در دفاتر شرکت صورت می گیرد.تبدیل مطالبات نقدی به سهام باید با رعایت حق تقدم صاحبان سهام انجام پذیرد،وگرنه موثر نخواهد بود.
"وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود.تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست،مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه"(ماده 184 لایحه قانونی 1347)

• ثبت افزایش سرمایه

"پس از گذشتن مهلتی که برای پذیره نویسی معین شده است و در صورت تمدید بعد از انقضای مدت تمدید شده هیات مدیره حداکثر تا یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی کرده و تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و اعلام و مراتب را جهت ثبت و آگهی به مرجع ثبت شرکت ها اطلاع خواهد بود.هر گاه، پس از رسیدگی به اوراق پذیره نویسی مقدار سهام خریداری شده بیش از میزان افزایش سرمایه باشد،هیات مدیره مکلف است ضمن تعیین تعداد سهام هر خریدار دستور استرداد وجه سهام اضافه خریداری شده را به بانک مربوط بدهد."(ماده 181 لایحه قانونی 1347)
"هر گاه افزایش شرکت تا نه ماه از تاریخ تسلیم طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 174 به مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسد،به درخواست هر یک از پذیره نویسان سهام جدید،مرجع ثبت شرکت که طرح اعلامیه پذیره نویسی به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت افزایش سرمایه شرکت صادر و به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا اشخاصی که سهام جدید را پذیره نویسی کرده اند به بانک مراجعه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند،در این صورت،هر گونه هزینه ای که برای افزایش سرمایه شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده شرکت قرار می گیرد"(ماده 182 لایحه قانونی 1347).
برای ثبت افزایش سرمایه شرکت های سهامی خاص فقط تسلیم اظهارنامه به ضمیمه مدارکی که در ماده 183 لایحه قانونی 1347 آمده است کافی خواهد بود.مدارک مزبور عبارت است از:
1) صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر تصویب افزایش سرمایه،یا اجازه مجمع اخیر به هیات مدیره و در صورت اخیر صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را تصویب کرده است.
2) نسخه ای از روزنامه ای که آگهی مذکور در ماده 169 این قانون- برای دعوت صاحبان سهام قدیم برای پذیره نویسی با استفاده از حق تقدمشان- در آن منتشر شده است.
3) اظهارنامه ای مشعر بر فروش کلیه سهام جدید، یعنی پذیره نویسی آن و در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.
4) صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده حاکی از ارزیابی آورده های غیرنقدی و تصویب آن ها،اگر تمام یا قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیر نقد باشد.اظهارنامه های موضوع ماده 183 باید به امضای تمام اعضای هیات مدیره رسیده باشد.(تبصره ماده اخیر)

• بررسی و ارزیابی آورده های غیرنقدی

تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیرنقد فقط در شرکت های سهامی خاص مجاز است.(تبصره یک ماده 158 لایحه قانونی 1347)با توجه به اطلاق تبصره یک ماده 158 و اینکه افزایش سرمایه شرکت به منزله تشکیل جزیی شرکت است،همان قاعده ای که در مورد تشکیل سرمایه شرکت سهامی خاص در حین تشکیل آن اعمال می شود،در مورد افزایش سرمایه این شرکت نیز صادق است.به عبارت دیگر،همان طور که در تشکیل شرکت سهامی خاص ممکن است تمام سرمایه به صورت غیر نقد باشد.(بند 2 ماده 20 لایحه قانونی 1347) تمام افزایش سرمایه نیز ممکن است با آورده غیرنقد محقق شود.
مانند زمانی که شرکت تشکیل می شود،هر گاه تمام یا قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد باید تمام آن تادیه گردد.در این مورد در بند 4 ماده 183 لایحه قانونی 1347 پیش بینی شده است که آورده غیرنقدی باید با رعایت ماده 82 این قانون به تصویب مجمع عمومی فوق العاده برسد،این پیش بینی بدین معناست که در ارزیابی آورده غیرنقدی جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری ضروری است و نمی توان آورده های غیرنقد را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول کرد.جلسه تصمیم گیری مجمع عمومی در مورد آورده غیرنقدی باید با حضور صاحبان سهام شرکت و پذیره نویسان سهام جدید تشکیل شود و رعایت مقررات مواد 77 لغایت 81 لایحه قانونی 1347 در آن قسمت که به آورده غیرنقد مربوط می شود الزامی است.
به دلیل ضرورت رعایت تشریفات ارزیابی، در موردی که آورده غیرنقدی برای تادیه مبلغ سهام جدید دوجود داشته باشد، تشکیل دو مجمع عمومی فوق العاده ضروری است:
مجمع عمومی فوق العاده ای که باید افزایش سرمایه را تصویب کند و مجمع عمومی فوق العاده ای که باید مانند مجمع عمومی موسس،آورده غیرنقدی را به تصویب برساند.

• اصلاح اساسنامه

به موجب ماده 163 لایحه قانونی 1347 :" هیات مدیره در هر حال مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از زثبت جهت اطلاع عموم آگهی شود".
قید عبارت "اصلاح اساسنامه" به جای "تغییر اساسنامه" بی دلیل نیست.در واقع،اصلاح اساسنامه به سبب تغییر اساسنامه ناشی از افزایش سرمایه است که منحصراَ در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده شرکت است، نه هیات مدیره.آنچه هیات مدیره انجام می دهد اصلاح عبارت اساسنامه در قسمتی است که مبلغ سرمایه را نشان می دهد.